نقش ابعاد توانمندسازی روانشناختی در پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان شبکه بهداشت و درمان

مقدمه: مشاغلی که کارکنان آن نقش امور مراقبتی-درمانی را به عهده دارند، به طور طبیعی بستری برای رشد ابتلا به انواع بیماری‌های جسمی‌و روانی است. از جمله متغیرهایی که می‌تواند نقش بازدارنده و تعدیل کننده در برابر این گونه مسائل و مشکلات داشته باشد بهزیستی روانشناختی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد توانمندسازی روانشناختی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان شبکه بهداشت  شهر قاین صورت گرفته است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی به شمار می‌آید. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان قاین 720 نفر بودند که از میان آنها 250 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه‌های توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (1995) و بهزیستی روانشناختی ریف (1995) اطلاعات لازم جمع‌آوری گردید و نتایج به کمک نرم‌افزار Spss و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد از بین ابعاد توانمند سازی روانشناختی(خودمختاری، معنی داری، اعتماد، شایستگی و مؤثر بودن) بین سه بعد خودمختاری، معنی داری و اعتماد با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و بین دو بعد شایستگی و  مؤثر بودن با بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری وجود ندارد نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین ابعاد توانمندسازی روانشناختی دو بعد اعتماد و خودمختاری توان پیش بینی بهزیستی روان شناختی را دارد. نتیجه‌گیری: بنابراین باید نیازها و اولویت‌های نیروی انسانی همیشه مد نظر قرار گیرد و تا آنجا که ممکن است برنامه‌های توانمندسازی در سازمان پیوسته انجام شود.